GUNDAM VOCABULARY#4 Psycommu และ Quasi-Psycommu System
GUNDAM VOCABULARY#4
Psycommu และ Quasi-Psycommu System
ก่อนจะพูดถึงระบบ Psycommu (ซึ่งจริง ๆ น่าจะเรียก psycommu มากกว่า เพราะย่อมาจาก psycho-communicator) คงต้องพูดถึงนิวไทป์กันก่อน ซึ่งนิวไทป์ในศักราชอวกาศ Universal Century (ไม่นับรวมในศักราช After War ของกันดั้ม X) นั้นก็คือมนุษย์ที่ได้ก้าวไปสู่วิวัฒนาการขั้นใหม่ของมนุษย์ชาติเพื่อปรับตัวให้เข้ากับชีวิตในอวกาศ โดยจะมีวิวัฒนาการทางจิตที่เพิ่มขึ้น ดังนั้นจึงมักพบนิวไทป์ในกลุ่มของ Spacenoids มากกว่า (แต่ Amuro Ray นี่เกิดบนโลกนะ แต่ไปโตในอวกาศ)
จากข้อมูลที่ได้ในช่วงสงครามหนึ่งปี นักวิจัยของสถาบันฟลานาแกนได้ค้นพบว่า คลื่นสมองของนิวไทป์นั้นปล่อยคลื่นอันทรงพลังซึ่งมีลักษณะคล้ายกับคลื่นสมองปกติ แต่ไม่เหมือนคลื่นไฟฟ้าทั่วไป ซึ่งพวกเขาเรียกมันว่า psyco wave ต่อมาสหพันธ์โลกได้ให้สถาบันฟลานาแกนพัฒนาส่วนต่อประสานระหว่าง psyco wave กับเครื่องจักรและเรียกระบบนี้ว่า Psycommu (psycho-communicator) โดยระบบนี้จะรับคลื่น psyco wave และแปลเป็นคำสั่งคอมพิวเตอร์ ซึ่งการใช้อินเทอร์เฟสนี้ จะทำให้นักบินที่เป็น Newtype สามารถควบคุมอาวุธระยะไกลอย่างฟันเนล หรือจักรกลสงครามอย่างโมบิลสูทและโมบิลอาเมอร์ได้โดยใช้ความคิดของนักบิน แต่ยังติดเรื่องข้อจำกัดเรื่องขนาด ซึ่งทำให้การพัฒนาค่อนข้างล่าช้าและโมบิลสูทที่ติดตั้งระบบนี้ในระยะแรกมีขนาดใหญ่มาก เช่น Psyco Gundam ขณะที่กองกำลังของซีออนที่ดาวเคราะห์น้อย AXIS กลับประสบความสำเร็จในการย่อขนาดระบบ psycommu เพื่อให้สามารถติดตั้งในโมบิลสูทได้อย่างมีประสิทธิภาพมากกว่า โดยได้พัฒนาใช้ใน AMX-004 Qubeley แต่การหานักบินที่เป็นนิวไทป์นั้นกลับยากกว่าการพัฒนาระบบเสียอีก แถมยังมีความกลัวและความลังเลในการควบคุมพลังของนิวไทป์ในหมู่นักการเมืองระดับสูง โดยเฉพาะในฝั่งสหพันธ์ จึงได้พัฒนาโครงการนิวไทป์เทียมขึ้นมาเพื่อใช้เป็นเสมือนอาวุธชีวภาพที่ใช้ควบคุมระบบ psycommuที่พวกเขาสามารถควบคุมได้
และนอกจากนิวไทป์จะหายาก ควบคุมยากแล้ว โครงการพัฒนานิวไทป์เทียมก็เป็นไปอย่างล่าช้า และมนุษย์ทดลองก็ยังไม่ค่อยมีความเสถียรนัก จึงได้มีการสร้างระบบ Quasi-Psycommu ซึ่งเป็นระบบที่จำลองการเชื่อมประสานต่างๆ ตลอดจน interface ของระบบ Psycommu มา แต่ได้ดัดแปลงให้มนุษย์ธรรมดาสามารถใช้ได้ เพื่อให้ Ace Pilot และทหารซึ่งทางกองทัพควบคุมได้เป็นผู้ใช้งาน โดยระบบจะสุ่มตัวอย่างคลื่นสมองไฟฟ้าของนักบินอย่างต่อเนื่อง ทำให้นักบินสามารถควบคุมโมบิลสูท และระบบระยะไกลอย่างง่าย ๆ เช่น incoms ได้ (แต่ระบบพวกนี้มักจะยังคงมีสายยึดอยู่ ไม่ได้ปล่อยไปอิสระเหมือนพวกฟันเนล)
